کال

کالیم که سرسبزدل ازشاخه بریدیم
تا حادثه ی سرخ رسیدن نرسیدیم

خون خورده ی دردیم و چراغانی داغیم
گل کرده ی باغیم و به چیدن نرسیدیم

دل گرفت

میخواستم ‌برای‌کسی ‌درددل
کنم
اما به‌جای عرض‌شکایـت دلم
گرفت

گفتی"خدا مراببرد روبه‌راه راست"
بی‌اختیار بعد دعایــت دلم گرفت

سوی نگارم

در‌این ایام‌کتاب ‌که‌در بر میگیرم
ناخودآگاه سوی نگارم پر میگیرم

جزا و مدنی و دادرسی بهانه است
میروم سوی قرارم خبر میگیرم

تفأل

به یاد آن کسى که چشم هایش برده جانم را
تفأل میزنم هر شب مفاتیح الجنانم را

من آن آموزگارم که سوال از عشق میپرسم
ولیکن خود نمیدانم جواب امتحانم را

سبب تنفس

تنها سبب‌ِ تنفس ممتد، تو

در من ضربانِ قلب اگرباشد، تو

تحلیل جواب آزمایش میگفت:

ده درصد خود منم، نود درصد، تو