من المهدِ إلى اللّحدِ لبّیک یا أبا عبد الله

ویقولون عادت الینا عاشوراء ..

متى رحلت عن قلوبنا حتّى تعود ؟!

متى إنتهینا عن عشق الحسین ؟!

متى توقفت الروح عن نداء العباس ؟!

متى رحل عن مسمعنا أنین مولاتنا زینب ؟!

البارحة والیوم وغداً ،

من المهدِ إلى اللّحدِ !!

لبّیک لبّیک لبّیک یا أبا عبد الله !!

سفر عشق

این جا بمان که حرمت کعبه تویی حــسین  آقا مرو، که عزت کعبه تویی حـــسین

----------------

حالا که می روی سفری پرخطر حسین

پس لااقل سه ساله ی خود را مبر حسین

محض یار مهربان

ﺭﻭﺯﻯ ﻣﻰ ﺁﻳﻰ . .

ﻭ ﻫﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﻧﺒﻮﺩﻧﺖ ﺷﺮﻁ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ

ﺭﻭ ﺳﻴﺎﻫﺎﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﻮﺩ …

ﻳﺎ ﺑﻘﻴﺔ ﺍﻟﻠﻪ ﻓﻲ ﺍﺭﺿﻪ

منتظر وصال تو هستم

نشسته ام بیقرار...،

خسته ، چشم به راه ..

حساب زمان را ندارم نمی دانم این چندمین جمعه است  که به انتظار نشستم.... 
جمعه که می آید تو در من تازه میشوی ....

ندبه های دلتنگی من تو را صدا میزنند ..

مولا

ادعا میکنم که با تو هستم  نمی دانم شاید این ادعایی بیش نباشد ،

این گناهان من است که غیبت تو را طولانی کرده...، 

گناهانی که مرا از تو دور کرده اند نه تو را از من ....

این روز ها هوای جهان هوای رنج است ..

سرد و طوفانی ..

بیا که صاف شود این هوای طوفانی ..

بیا بر دل خسته زمین بتاب ...

که بی تاب است ..

آخر یک روز خواهی آمد

در هوای بیقرای انتظار

منتظر نسیم وصال تو هستم

------------------------------------------------------------

   ( دلم دو باره خبر می دهد ظهور تورا

                                                      بدون فاصله حس میکنم حظور تورا )

درد و دل کبوتر بقیع با کبوتر امام رضا

آى کبــــوتر کــه نشستــى رو گنبــــد طـــــلا
هرکـــجا پر مى زنى تو حــــــرم امـــام رضــــا

مـــن کبــــوتر بقیعـــــم با تو خیلى فرق دارم
جاى گنبـــد سرمـــو به روى خاکــــا مى ذارم

خونه قشنــگ تو کـــجا و ایــن خـــونه کـــجا؟
گنبـــــد طـــــلا کـــجا قبـــراى ویروونه کـــجا؟

اونجا هرکى مى پره طایـــــر افلاکـــى میشه
اینجا هرکى می پره بال و پرش خاکى میشه

اونـــــجا خادمــــــا با زائــــر آقـــــا مهـــــربونن
اینـــــجا زائــــرا را از کــــــنار قبــــرا میـــــرونن

تو که هـرشب میسوزه صدتا چراغ دورو بــرت
به امام رضا بگو غریب تویى یا مــــــــــــادرت؟

محض یار _امام رضا (ع) متن ادبی (میلاد تو )

میلاد تو

 

بازمسیحا نفسی آمد. آمدی و تمام عطرها به دنبالت. عطر سیب ،یاس،محمدی،وعطری از بهشت.
وقتی به حرمت می روم، از دست صیاد روزگار آهو صفت می دوم و خود را به آغوشی می اندازم مهربانتر از آغوش مادر و از آنجا بوی خدا می آید،بوی علی ،بوی زهرا،حسن و بوی سیب،بوی حبیبم حسین .که آنجا فرشته صفتی به جسم خالیم روحی تازه بخشد.که کوله بار دردهایم را لحظه ای بر زمین بگذارم و نفسی تازه کنم.
می آیم با کوله بارم تابگویمت که تمام دار وندارم همین است.ای امیدم میلاد
توست.شاید بتوانم در این ساعت دردهایم را فراموش کنم.
وقتی قدمگاهت را بیاد می آورم،احساس غرور می کنم که بوسه بر جای پای پسر زهرا می زنم.پایی که آرزو می کردم ،ای کاش روی چشمانم می گذاشتی تا لایق دیدن روی مهدی شود.آن خاک را چون مرهمی به چشمانم می کشم که از گریه انتظاربه دیدگان یعقوب شبیه شده
کبوتران حرمت هر کدام برگیست از کتاب کرمت .که پر کشان از بالای سرم می روند و با زبان بی زبانیشان با من رازها می گویند و به من می گویند:ما بهشت خود را یافتیم.تو فکری به حال خود کن.
رضا جان از بچگی با کرمت آشنایم.آن زمانیکه پدر مرا بلند می کرد و روی شانه اش می نشاند تا بوسه بر صدفی بزنم که دردانه مروارید جسمت در آن آرمیده.و من با تمام شور و شوقم بوسه ای معصومانه بر ضریحت می زدم.رضا جان پاک،ساده،عاشقانه می گویم:با آمدنت روی تمام آبرومندان عشق را سفید کردی و با رفتنت دیدگان عشق تاریک و سرد شده

محض یار امام رضا (ع)

و من گریخته ام؛

  و در پی من صیادها؛

    و فرا رویم دام ها؛

        یا ضامن آهو؛

          من یقین دارم دستان تو تنها سهم آهو نیست ... 

السلام علیک یا انیس النفوس السلام علیک یا سلطان یا علی ابن موسی الرضا